Archieven: Projecten

LUW – Van Voedsel naar Voedsel

Voor het sluiten van kringlopen is hergebruik van afvalwater uit toilet, badkamer en keuken cruciaal. Op dit moment gaan grote hoeveelheden organische stof en nutriënten via het effluent en slib verloren terwijl deze bruikbaar zijn voor voedselproductie. Organische stof bepaalt in belangrijke mate bodemkwaliteit voor voedselproductie en de uit de riolering herwonnen producten zouden hier aan kunnen bijdragen. Inzameling van stedelijk afvalwater en toepassing daarvan in de landbouw was vanaf de 19e eeuw een normale praktijk en de belangrijkste bestaansreden voor inzamelingssystemen zoals de boldootkar en het riool. Tegenwoordig is het toepassen van menselijke fecaliën of afvalwaterproducten als meststof in de landbouw wettelijk verboden. Het ontwikkelen van een modern systeem waarbij afvalwater hergebruikt kan worden in de landbouw is daarom uitdagend, innovatief en het vraagt om een integrale aanpak. Aanbod van producten uit de afvalwatersector en vraag vanuit de landbouw moeten op elkaar afgestemd worden. Er moet o.a. gezorgd worden dat de samenstelling en kwaliteit van de producten afgestemd worden op specifieke wensen van boeren en het gebruik ervan moet in de landbouw moet sociaal, economisch en bestuurlijk aanvaardbaar zijn. Op bestuurlijk en sociaalcultureel niveau zal systeemverandering nodig zijn: er zijn vele belemmeringen in huidige wetgeving. Acceptatie van gebruik van afvalwater in voedselproductie door actoren in de voedselketen is niet vanzelfsprekend.

Van Voedsel naar Voedsel v4

 




thumbnail of Gezamelijk GRP Flevoland

TUD – Urban Drainage Programma

De rioleringssector staat de komende jaren voor de volgende uitdagingen:

  • Verbeteren doelmatigheid in de afvalwaterketen. Sinds het feitenonderzoek (2010) staat de sector voor een opgave om vanaf 2020 jaarlijks 380 miljoen Euro aan doelmatigheidswinst te bereiken.
  • Klimaatverandering. De huidige ontwerpgrondslagen voorzien niet in het opvangen van de klimaatverandering, terwijl deze naar verwachting wel binnen de huidige operationele levensduur  manifest zal worden.
  • Claimcultuur. Burgers en bedrijven stappen steeds sneller naar de rechter om (water)schade te verhalen op de gemeente.
  • Verbetering oppervlaktewaterkwaliteit. De oppervlaktewaterkwaliteit is nog niet op alle plaatsen voldoende. Hoewel dit doorgaans niet alleen aan de emissie vanuit de riolering te wijten is, levert dit toch een druk op tot prestatieverbetering. Het is daarbij zinvol om nut en noodzaak van maatregelen goed te kunnen onderbouwen.
  • Duurzaamheid en klimaatneutraliteit. Binnen de afvalwaterketen wordt deze maatschappelijke wens vertaald naar energie- en nutriënten(terug)winning.
  • Gebrek aan personeel. Vergrijzing en een lage instroom zorgen voor een gebrek aan personeel in de rioleringssector.